எப்போது அமெரிக்கா சென்றாலும் லோகல் பயணத்திற்கு டாக்ஸி தான் பயன்படுத்துவேன். இன்டெர்நேஷனல் உரிமம் எடுத்துவந்து ரென்டல் கார் ஓட்டலாம்தான். உரிமம் எடுப்பதில் ஒரு சிக்கல். என்னுடையது சென்ட்ரலைஸ்ட் டேடா அட்டையில்லை... அந்த சிறிய புத்தகம். அதனால் நானிருக்கும் பெங்களூர் ஆர்டிவோ-வினர் இங்கே' கொடுக்க ஆகல்லா... சென்னை ஓஹி தொகலி' ன்பனர்... ஆதலால் ஒவ்வொரு முறையும் தவறும்.
அதுமட்டுமல்லாமல், லெஃப்ட் ஹாண்ட் ரைட் ஹாண்ட் குழப்பம் வேறு. யாரவது ஓட்டி நான் கோ-பாஸஞ்சர் சீட்டில் உட்காருகையில், அடிக்கடி நான் கால்கலால் ஆக்சியும் ப்ரெக்கையும் மெதித்தவாறிருப்பேன்.. அப்ப கியரும் போடுவிங்களான்னு கேக்க மாட்டிங்கதானே. ஐ நோ யு கைஸ் ர் ஜென்டில்ஸ்.
ஆகவே டாக்சி என்கிற கேப் தான். இதுவரை அனைத்து டாக்ஸி ஓட்டிகளுடன் நல்ல அனுபவமே கிடைத்துள்ளது. மெக்ஸிகன், ஆப்கானி, கருப்பு மற்றும் வெள்ளை அமெரிக்கன், இன்று டான்ஸனியன் என்று பலருடனும் பயணித்திருக்கிறேன்.
ஒருதடவை ஹுஸ்டனில் என்னை ஏற்றிக்கொள்ள ஒரு ஆப்கானிக்கும் ஒரு பாகிஸ்தனிக்கும் போட்டி... வாய்த்தகராறு... யார் முதலில் வந்தது என்று. அவர்கள் (நாட்டு) தகராறுகளை பெரியவர்களே தீர்க்கமுடியவில்லை யென்பதால்... நான் வேடிக்கைமட்டும் பார்த்துக்கொண்டுருந்தேன். சற்று நேரம் எனக்கு நம்ப சென்ட்ரல் ஸ்டேஷனில் இருந்தமாதிரி இருந்தது. பின்னாடி திரும்பி அந்த சிவப்பு பில்டிங் தெரியுதான்னு பார்க்க நினைத்தேன்.
ஒருவழியாக ஆப்கானி என்னை வென்றார். பின் பயணம் முழுக்க அந்த பாகிஸ்தானியரின் "பெருமை"களை பேசியபடியே வந்தார். அப்படியே இந்தியா பாகிஸ்தான் பிரச்சனையும் இடையிடையே விவாதித்தோம். இன்னொரு முறை, லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில்... அவரும் ஆப்கானி... மிகவும் உதவியாக, நான் போகவேண்டிய அட்ரஸ் தவறியும், அழகாக கொண்டுசேர்த்தார். அவரையே அன்றைய பயணங்கள் முழுவதற்கும் உபயோகித்துக்கொண்டேன்.
ஆப்கானியருக்கு பொதுவாக இந்தியாவின் மேல் நல்ல மதிப்பு... இந்தி படங்களின் மேல் நாட்டம். ஏதாவது மருத்துவ சிகிச்சைக்கு இந்தியாவிற்கு வருவது பணம் சேமிப்பதாக இருக்கிறது அவர்களுக்கு. அந்த மெடிக்கல் ட்ரிப்பை சொந்த ஊருக்கு போகும் பயணத்துடன் இணைத்துக் கொள்கிறார்களாம்.
இந்த ஆப்கானியர் தனக்கு ஒரு ஆறுமாதங்கள் டைம் கொடுத்தால் நாடுகளுக்கிடையே இருக்கிற பிரச்சினைகளை தீர்த்துவிடுவேன் என்றார். ஆனால் ஒரேவொரு கண்டிஷன் அப்ளைட். நோ அரசியல்வாதிஸ் இன்பெட்வின்ஸ். அதான் நமக்கு தெரியுமே என்கிறிர்களா?!!
இன்று சந்தித்த டான்ஸனியருக்கு நான் இண்டியன் என்றவுடன்... ஒரே குஷி. கேரளா, சென்னை என்று பேசியபடி பல விசயங்களைப் பகிர்ந்துபடி ஓட்டினார். அவர்களுக்கு அப்பலோ மருத்துவமனை ட்ரிட்மெண்ட் தானாம். நிறைய இவர் நாட்டவரை அங்கு பார்த்திருக்களாமே என்றார். இவர் ஒரு கிருத்துவர். பிரச்சகராக பணியும் ஆற்றுகிறாராம், லூத்ரென் சபை ஒன்றை நிருவி. ஆரம்பத்தில் அவர்களின் ஸ்வஹிலி (Swahili) மொழி பேசுவோர் மட்டும் இருந்தனராம்... இப்போது அமெரிக்கர்களும் உறுப்பினர்களாம். இந்து, புத்த மதத்தினரை உயர்வாக பேசினார். நிறைய இந்து நண்பர்களுடன் பழகியிருப்பதால் (அவர் முன்னர் வேலை செய்த அலுவலகம் மூலம்), தேங்காய் உடைப்பது, சாம்பலை நெற்றியில் இட்டுகொள்வது என்பதைப் பற்றியெல்லாம் தெரிந்துவைத்துக்கொண்டிருந்தார்.
ஒரு சமயம் ஷாப்பிங் செய்யும்போது, ஒரு இண்டியன் ஸ்டோரில், கிருஷ்னர் சிலை சேல்சில் பார்த்தாராம். பின்ன்ர் அவரின் இண்டியன் நண்பரிடம் "என்னப்பா... உங்க கடவுளை ஒன்று வாங்கினால் இரண்டு எடுத்துக்கோனு (Buy 1 Get 2)விக்கறீங்க" ன்னு சொன்னாராம், கிண்டலாக.
மனதில் நினைத்துக்கொண்டேன்... எங்கள் கடவுளர்களும் வியாபார பண்டமாகி பல காலங்கள் ஆயாச்சி என்று, வெளியே அவருக்கு சிரித்தபடி.
அதுமட்டுமல்லாமல், லெஃப்ட் ஹாண்ட் ரைட் ஹாண்ட் குழப்பம் வேறு. யாரவது ஓட்டி நான் கோ-பாஸஞ்சர் சீட்டில் உட்காருகையில், அடிக்கடி நான் கால்கலால் ஆக்சியும் ப்ரெக்கையும் மெதித்தவாறிருப்பேன்.. அப்ப கியரும் போடுவிங்களான்னு கேக்க மாட்டிங்கதானே. ஐ நோ யு கைஸ் ர் ஜென்டில்ஸ்.
ஆகவே டாக்சி என்கிற கேப் தான். இதுவரை அனைத்து டாக்ஸி ஓட்டிகளுடன் நல்ல அனுபவமே கிடைத்துள்ளது. மெக்ஸிகன், ஆப்கானி, கருப்பு மற்றும் வெள்ளை அமெரிக்கன், இன்று டான்ஸனியன் என்று பலருடனும் பயணித்திருக்கிறேன்.
ஒருதடவை ஹுஸ்டனில் என்னை ஏற்றிக்கொள்ள ஒரு ஆப்கானிக்கும் ஒரு பாகிஸ்தனிக்கும் போட்டி... வாய்த்தகராறு... யார் முதலில் வந்தது என்று. அவர்கள் (நாட்டு) தகராறுகளை பெரியவர்களே தீர்க்கமுடியவில்லை யென்பதால்... நான் வேடிக்கைமட்டும் பார்த்துக்கொண்டுருந்தேன். சற்று நேரம் எனக்கு நம்ப சென்ட்ரல் ஸ்டேஷனில் இருந்தமாதிரி இருந்தது. பின்னாடி திரும்பி அந்த சிவப்பு பில்டிங் தெரியுதான்னு பார்க்க நினைத்தேன்.
ஒருவழியாக ஆப்கானி என்னை வென்றார். பின் பயணம் முழுக்க அந்த பாகிஸ்தானியரின் "பெருமை"களை பேசியபடியே வந்தார். அப்படியே இந்தியா பாகிஸ்தான் பிரச்சனையும் இடையிடையே விவாதித்தோம். இன்னொரு முறை, லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில்... அவரும் ஆப்கானி... மிகவும் உதவியாக, நான் போகவேண்டிய அட்ரஸ் தவறியும், அழகாக கொண்டுசேர்த்தார். அவரையே அன்றைய பயணங்கள் முழுவதற்கும் உபயோகித்துக்கொண்டேன்.
ஆப்கானியருக்கு பொதுவாக இந்தியாவின் மேல் நல்ல மதிப்பு... இந்தி படங்களின் மேல் நாட்டம். ஏதாவது மருத்துவ சிகிச்சைக்கு இந்தியாவிற்கு வருவது பணம் சேமிப்பதாக இருக்கிறது அவர்களுக்கு. அந்த மெடிக்கல் ட்ரிப்பை சொந்த ஊருக்கு போகும் பயணத்துடன் இணைத்துக் கொள்கிறார்களாம்.
இந்த ஆப்கானியர் தனக்கு ஒரு ஆறுமாதங்கள் டைம் கொடுத்தால் நாடுகளுக்கிடையே இருக்கிற பிரச்சினைகளை தீர்த்துவிடுவேன் என்றார். ஆனால் ஒரேவொரு கண்டிஷன் அப்ளைட். நோ அரசியல்வாதிஸ் இன்பெட்வின்ஸ். அதான் நமக்கு தெரியுமே என்கிறிர்களா?!!
இன்று சந்தித்த டான்ஸனியருக்கு நான் இண்டியன் என்றவுடன்... ஒரே குஷி. கேரளா, சென்னை என்று பேசியபடி பல விசயங்களைப் பகிர்ந்துபடி ஓட்டினார். அவர்களுக்கு அப்பலோ மருத்துவமனை ட்ரிட்மெண்ட் தானாம். நிறைய இவர் நாட்டவரை அங்கு பார்த்திருக்களாமே என்றார். இவர் ஒரு கிருத்துவர். பிரச்சகராக பணியும் ஆற்றுகிறாராம், லூத்ரென் சபை ஒன்றை நிருவி. ஆரம்பத்தில் அவர்களின் ஸ்வஹிலி (Swahili) மொழி பேசுவோர் மட்டும் இருந்தனராம்... இப்போது அமெரிக்கர்களும் உறுப்பினர்களாம். இந்து, புத்த மதத்தினரை உயர்வாக பேசினார். நிறைய இந்து நண்பர்களுடன் பழகியிருப்பதால் (அவர் முன்னர் வேலை செய்த அலுவலகம் மூலம்), தேங்காய் உடைப்பது, சாம்பலை நெற்றியில் இட்டுகொள்வது என்பதைப் பற்றியெல்லாம் தெரிந்துவைத்துக்கொண்டிருந்தார்.
ஒரு சமயம் ஷாப்பிங் செய்யும்போது, ஒரு இண்டியன் ஸ்டோரில், கிருஷ்னர் சிலை சேல்சில் பார்த்தாராம். பின்ன்ர் அவரின் இண்டியன் நண்பரிடம் "என்னப்பா... உங்க கடவுளை ஒன்று வாங்கினால் இரண்டு எடுத்துக்கோனு (Buy 1 Get 2)விக்கறீங்க" ன்னு சொன்னாராம், கிண்டலாக.
மனதில் நினைத்துக்கொண்டேன்... எங்கள் கடவுளர்களும் வியாபார பண்டமாகி பல காலங்கள் ஆயாச்சி என்று, வெளியே அவருக்கு சிரித்தபடி.
